Tiramisu

Bij gebrek aan tijd en inspiratie een filmpje, met dank aan weblog Klare Taal voor de tip. Hans Liberg over dialecten en talen in de muziek:

Tolkenlunch

Op de voorpagina van de Volkskrant stond vanmorgen een foto van persbureau Reuters, die ik hier waarschijnlijk ongeoorloofd maar mét bronvermelding overneem.

Op deze foto zien we de Russische en Amerikaanse presidenten Medvedev en Obama die hun besprekingen op het Witte Huis onderbreken voor een lunch in een hamburgertent. In de Huffington Post staat een heel artikel over een eerder bezoek van Obama aan diezelfde hamburgertent, op 5 mei. Blijkbaar hebben ze er lekkere hamburgers. Maar laten we de foto eens goed bekijken. Obama en Medvedev hebben hun jasjes in het Witte Huis gelaten en zitten op het oog ontspannen in hemdsmouwen te eten. Blijkbaar is het ook warm genoeg om luchtig gekleed te gaan, want de twee mannen aan het tafeltje schuin achter Obama dragen shorts en een t-shirt. Het is niet zomaar een fastfoodrestaurant, want ze eten niet uit piepschuimbakjes maar van echte borden. Medvedev is de bovenkant van zijn broodje al kwijt en zit met z’n vingers op het vlees. Het tafeltje is haast te klein; er is maar net ruimte voor alles wat erop moet staan.`Behalve de borden met de hamburgers, de schaal met frites en de nodige sauzen staan er ook nog twee frisdrankflessen die nog niet zijn geopend. De bedoeling is dat de heren hun frisdrank uit de klaarstaande glazen drinken, die nu nog helemaal gevuld zijn met ijs. Veel frisdrank past daar niet meer bij.

Maar het meest opvallende aan de foto vind ik de twee mannen aan het tafeltje naast de presidenten. Ook zij hebben hun nette pak aan, maar zij moesten hun jasje aanhouden. Zij zitten in hetzelfde restaurant, maar mogen niets eten. Op hun tafeltje ligt alleen wit papier. Servetten of notitiepapier, ik weet het niet. Ze leunen zo ver naar Obama en Medvedev toe dat ze bijna in de ruimte tussen de tafeltjes glijden. De man in het zwarte pak lacht alsof hij net een goede mop aan Obama aan het vertellen is. Het kan haast niet anders of deze twee mannen zijn de tolken. Die tijdens de lunch van hun opdrachtgevers gewoon moeten doorwerken, waarbij er zo te zien niet eens een glaasje water af kan om de keel te smeren.

Wat een baan…